Aşk olsun sana çocuk, maşk olsun!

Sergimizden şöyle ciddi fotolar koyayım, dedim. ( Fransız' ve Medyamask'ı Yıldız'ın arkadaşları aldı.
Biri fotoğraf denemelerinde kullanacakmış. Büstlerden de sarı olanı Cevdet Hoca'ya söz verdim. En alttaki 3 tane Belediye Başkanı Hakan Tartan'a bahtiyar gönlümün yadigarıdır, üzerinde kelebekler uçuşanın ilk versiyonu
Serdar Başkanı'ın eşine armağanımdı, Mart'ta.) Baktım, epeydir yazmamışım da..Hadi be yaw Deniz, dedim. Yeni yaşımda üzerime bir durgunluk, tembellik mi geldi, nedir! Naayyırrr, naslında. Müthiş bir çalışma temposundayım, boyun fıtığım sinyallerini gönlümün kıyısına değil, sağ elimin kenarına şiddetli uyuşmalar şeklinde vurduruyor üstelik. Naturel koleksiyondan çıktım nihayet. 2009'dan erkek kolyelerini, bilezikleri toparladım, tadilatlarına giremedim. Atölye gündüzleri 40C civarında, herşey üst üste..ne yapacaksam yukarı taşıyorum. Gururlu Ponpon Prenses'in 3 cüceleri büyüdü, ayaklandı, verandada yalpa yulpa geziyorlar.. Oruspu Miğğni 2 günde bir ortadan kayboluyor, sevişip sevişip geliyor, meraktan ölüyorum. Belediye standları kurdu ve fakat elenktirink vermedi, sözleşemedik, açamadık henüz. (Zaten masası, döşemesi, kablosu, çengeli, dekoru, askısı standı kurmak 3 günümü alır.) Gümüşçü, demode yüzükleri ve klasik zincirlerini, pazar işi plastik saç santlarıyla yan yana sergiliyor akşamüzerleri iskelede. Ben bira içmeyi bile bıraktım, paso çalışıyorum. (Bu işte bir enayilik var ama hala anlayamadık gitti.) Listemde bekleyenler de azalacağına çoğalıyor..Hale Çin'den siyah inci ve sedef almış, gelince acilen tasarımlandırmak lazım,
kim anlayacaksa artık? Farkında mısın Deniz, başlıyoooorrrrrrrrrrrr!

Yorumlar

  1. yildizlhan16 Haziran 2010 08:58

    çok güzeller be Deniz, burada bir dahi güzel göründüler gözüme. taklit mi etsem, ben de bunlardan çalışsam diye düşünmüyorsam, bişey bilmiyorum yani!..

    YanıtlaSil
  2. atolyekaraburina18 Haziran 2010 16:00

    Sen Karadul'dan yapsana daha yaa..
    Gözümüz, aklımız kaldı..Bir tane kendime edinip standa da assam hatta..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

Resim
Her gece 4’lere kadar yatmak bilmem, dun gece 3’u zor ettim. Bayram Abi geldiginde Mini’yi opuyordum... (Cinka yine 40 m’2’de kayipti) Ic hatlar girisinde beni gurbete ugurlayan taksi soforu abimizle kucaklasmamiz polislerde kucuk bir saskinlik yaratti. Sirt cantamda yan yana duran 4 mermi, pil oldugunu kanitlarken super x ray uzmanina, yan ceplerine tikistirdigim donlar ortaliga sacildi; tuhaf isimli kitaplar merak konusu oldu, hard diskler coraplarin icinde derin guvenli uykularindaydi sukur, Cinka giderayak belcantama isemisti ama kesif kokuyu benden baska farkeden olmadigi icin ben de olu taklidi yapiyordum, sonunda Istanbul ucagina kapagi attik azizim! ....... Freeshop’tan 2 raki 2 karton da 2001 sigara kaptim, parasiynan bittabiii, parfum reyonunda( vakit var daha deyip) gecmiste sevdigim butun parfumleri uzerime boca ederek (Shalimar, Kenzo, Diorissimo, Eden) , belesss bittabii, Paris ucaginda yerimi aldim. Ben yanimdaki pahali takim elbiseli isadaminin koltuktan bana tasan iril
Devamı

hiçbir insan hep aynı insan değildir.

"Bir şey yaparız, değişiriz. Biri bir şey yapar, yine değişiriz. Yaşadığımız her an, bir önceki andan farklıdır. O an geçtiğinde artık yeni bir zaman vardır. ..Ve yeni bir insan olmuşuzdur. Bir ömür içine pek çok hayat sığdırırız. Sonra geriye dönüp bakarız ve sorarız. Bu ben miyim, bu hayat benim mi? Yanıtı basittir. Evet sensin ve bu hayat senin..." Öyle bir geçer zaman ki'den.
Devamı

dikkat..bu filme dikkat..ağladım, o derece!

https://www.imdb.com/title/tt7016254/ neyse... 21 yıldır Paris'e gider gelirim, sanırsam bu aralık biletiyle 43.olacak bu seferki. 2 film beni ağlatmıştır, biri göçmenlere yardım eden kanadalı adamın hikayesindeki metro sahnesi. Biri de galiba bu film. Hala tam anlayamadığım, çözümleyemediğim bir metafor içinde, yağmurda bekleşen insanlara hadi geçin , artık snır yok sahnesi. O kadar çok istiklal cad. grişi soldaki kapıda bekledim ki.. yıllarca. Ne kavga döğüşlerle davetiyemi kabul ettirdim o konsoloslukta. Bütün şirket belgelerime kadar tüm evraklarım varken...Yağmur yağardı, biz beklerdik bahçede..Bir numara okunurdu elektronik sesle, içeri girerdin, sonra döner kapıdan çıkardın, vize verip vermeyecekleri az buçuk belli olurdu sanki. Ağlayanlar, orta yerde tüm kağıtlarını parçalayanlar, küfür edenler, güvenlik gelir hemen, nelere tanık olmadım ki! mesela tanışlar için espri konusu jargonum şudur! is it a crime to fly with Lufthansa? adamlar inanmıyor Paris'e gittiğim
Devamı