kangooo durdu....
anahtar kilidi açmayınca olay bitmiştir.
Kayıtlar
salı sallanır, çarşamba durup duru!
heyy Alfiii, diye bağırıyorum içeri alırken kapıdan, aç ve sefil dalıyor ama ne bulursa dalıyor, kuru mamalar veriyorum, yoğurt, az salam, sonra yeter artık diyorum kusacaksın, yeter lan.. Geriye çekerken evden çıkartmak için, kucakladığım ellerim kan içinde, karnı yaralı kanıyorbi yerlernden, hadi bakalım, siktiri basıyorum.. Biliniz bakalım nerden bu kez! Tamponlar, bişiler bişiler. Hala yemeyi sürdürüyor, çok acıkmış çünkü, ölüyor bir yandan, kanıyor bir yandan ama yemeye çalışıyor.. bebek Alfi'm benim... İyileşecek, yine gelecek, yine dövüşecek, yine yiyecek !
"my funny valentine" daha mı iyiydi ne!
Şubat'ta seyrederken ağlamıştım, bir daha seyrettim bizim Hollandalı ana kızla, bu kez ağlamadım ama katıldım desem yeridir. Bu kadar aşık ve haksızlığa uğramış erkek, bu kadar kendini geride iyi hisseden baba ve vee..
...ve geldiler!
20 yıl önceden tanışım olan bir kadın çocuklamış, daha doğrusu 13 14 yaşlarında hergün 3 çeşit rimel kullanan şımarık bir yavruyla geldi..Ne diyeyim, bilemedim. Zor bir hafta oldu, onlar diet cola ve ice tea takılırlar, ben çay kahve ve bira, afalladık!
kader kulübesi!
Evet..Bundan böyle tenekeli mahalle standlarından kurtuluyoruz ve şekil 1A'da görülen kulübelerde takılıyoruz. Bak prototip geliyor, selam veriyor, başkan herkese fikrini soruyor, her kafadan bir başka cırtlak ses çıkıyor. İskelenin arka sokağına yerleşecek, artık oraya da kim gelip birşey alacak, Deniz en çok bunu merak ediyor!