salı sallanır, çarşamba durup duru!

heyy Alfiii, diye bağırıyorum içeri alırken
kapıdan, aç ve sefil dalıyor ama ne
bulursa dalıyor, kuru mamalar veriyorum, yoğurt, az salam,
sonra yeter artık
diyorum kusacaksın, yeter lan..
Geriye çekerken evden çıkartmak için, kucakladığım ellerim kan içinde,
karnı yaralı kanıyorbi yerlernden, hadi bakalım, siktiri basıyorum..
Biliniz bakalım nerden bu kez! Tamponlar, bişiler bişiler.
Hala yemeyi sürdürüyor, çok acıkmış çünkü,
ölüyor bir yandan, kanıyor bir yandan
ama yemeye çalışıyor..
bebek Alfi'm benim...
İyileşecek, yine gelecek, yine dövüşecek,
yine yiyecek !

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

hiçbir insan hep aynı insan değildir.

dikkat..bu filme dikkat..ağladım, o derece!