KUTSAL TAKINAK ŞÖVALYESİ

Olmadı be Hüsnü kardeşim... Festival dedin, iyi ettin, geldin kasabamıza da, Karaburun'u da şenlendiremedin, bizi de, kendini de kanımca... Klarinet çalarken kafanı, artık yüksek olduğu için mi, ben de bu dağların nesine geldim dediğin için mi, yolumuz virajlı başın döndüğü için midir, nedir, billinmez, çalarken ağır ağır 2 yana sallaman da bizi etkileyemedi. Kimse şenlenmedi bu arada, onu da söyleyeyim. Biz 4 günlük onca uğraşa, aşağıdan yukarı çıkıp masalar kablolar mallar taşıyıp geri inip yine çıkıp çokca debelenmemize rağmen bi mok kazanamadık. Yılın en şaane 4. günü senindi, olmadı! Konseri apar topar bitirip korumalar eşliğinde siyah dev Mercedes minibüsüne atlayıp giderken, kulağında parlayan pırlantaya herkes gülüyordu arkandan, bittabi, bu da senin meselen değildi.

Bin bilmem kaç yaşında artık yosundan korkmuyorum, saygıdeğer blog okuyucuları... (Bu arada fotolu kayıtlı izleyicilerden tanıdığım kime denk gelsem hiç de okumadıklarını farkediyorum, tanımadıklar okuyorsa da onlara selam derim, başka bişi demem..) Çok olmuş yazmayalı, bir sürü misafir (kardeş, enişte, yeğen, arkadaş, kardeşi, çocuk yeğen, başka bir arkadaşlar, birileri..sonra uzaklardan birileri daha ama çok yakınlar geldiler ve gittiler, beni denize götürdüler, yüzdürdüler, adam gibi yemekler yedirdiler, evimi mutfağımı temizlediler, üzerimden ticaret tozlarını az da olsa süpürdüler.. İnsanlık görevlerimi hatırladım........ Terden midir, sıcaktan mıdır, stresten mi, alerji mi, amaninnn yoksam uyuz mudur, nedir anlayamadık, iki kolumun bilekten dirseğe iç tarafı fasur fusur kabardı. Bi kaşıntı öyle böyle değil! Aloe Vera, antihistamik hap, melhem, toz tedavileri sürerken, ben ne yaptım? Gidip kimsenin görmediği bir denizin dibinde bulduğum, saklı yosun tarla