taki modasinda son nokta
Kayıtlar
Paris'te kiyamet maceralari
19 Aralik Carsamba 18.00 sularinda Orly'ye intikali tamamladim. Havaalani D§R'sinde bulup kaptigim Dostoyevski Yeralti'ndan notlar yolda bitiverdi ama ne yazik ki Izmir'deki Yildiz'in okuma grubu tartismasina katilamayacagim. Zeki Demirkubuz filmini 3 gun once seyretmis olmam da garip bir rastlanti oldu. (Kitabi mi filmi mi daha cok sevdigime karar veremedim. Sanki farkli duygular uzerine konumlanmis gibi geldi bana her biri. Pegasus'ta hersey parali ve kazik tarifeli, yolcular cogunlukla don paca Turkish sitayl.. Paris alisilagelmis Aralik modunda. Bulutlarla kapli, hersey gri ustelik arsiz bir yagmur atistirip duru... Montparnasse'da geleneksel Christmas pazari kurulmus, kule mavi isiklarla janjanlanmis, vitrinler ve sokaklar bayram cocugu havasinda. Cuma kiyamet kopmazsa ;) Cumartesi Fransa'nin kuzeybatisina dogru yola koyulacagiz. Hadi bakalim...
giderayak hayatım ve ben!
Dün AVM günümdü. Gaziemir'de açılan Optimum adlı dev tüketici kışkırtmacası merkeze aktarmalı 2 otobüsle gidip 2 otobüs değiştirerek 10.00 sularında eve döndüm. Hiç sevmediğim dev salak mekanlardan biri nihayetinde. (Dekathlon yüzünden hep ahh ah) Parisgiller'e hediye seçmeliyim yola çıkmadan önce ki, tam kabus benim için böyle bir seçmek durumu. Pufff... Bütün mağazalar indirimde güya ve dump dump biteviye müzik çalıyor, merkezde 6 görgüsüz çift 12 12 2012 muhabbetine kapılmış evleniyor, ben bir türlü bişilerden bişiler beğenemiyorum! Neyse, sonunda kendime bir siyah bot seçtim, ayağıma taktım, 50 model giyip çıkararaktan, tam ödeme bitti caddeye çıkıyordum ki farkettim, sağ ayağım yürürken plof plof diye ses çıkarıyor; iki genç kız bulup onlara bile dinlettim, onayladılar, haydaaaa dönüp öbür 40 numaranın teki ile değiştirdim, kasada avanak avanak 5 müşteriyi bekleyip. Bana seçtirmeyin be abicim, devrelerim hemen yanmaya başlıyor galiba! (yukar
amazonların blues macerası!
Geldi çattı beklenen pazar günü.. Ebemin patikasını düzleştiren bir davetiye arama sürecinden sonra cehennemin dibi Pınarbaşı'na gidilip fabrikadan mallar alınmıştı sonunda. Nefesler tutuldu, malum an beklenmeye başladı. Derken gökyüzü delindi, en çok orada olmasını istediğimiz amazonun kocası kıskançlık krizine girdi neden ben de yokum diye, çocukları arkadaşımızın başına bırakıp zeytin toplamaya(!) tüydü. Yemezler abicim! Hemen bir alternatif çözüm üretip bardaktan boşanırcasına yağan yağmura inat 16'00da yola koyuluyoruz çoluk çombalak Karşıyaka'ya doğru!