" Tak, tak, tak! Kim O?

- Benim.
Tam Yetkili Kader ve Degisim Acentasi.
- Gercekten sen misin?
- Tabii ki degilim sapsal...
Oyle bir sey yok ki. Ben rastgele yoluna cikan sansin, akilsiz bir yolcusuyum.
Bictigim toprakta, biraktigim izlerde
yollar fark ediyorsan bu senin ayricaligin olur, ama verecegin onemli kararlari o 'yollar'a dayandirmaya kalkarsan, nice surprizlerle
karsilasabilirsin.

Yani, talih hangi sartlara dayanarak tecelli ediyorsa etsin....
yani hayatlarimizin hikaye kitabini
ister ilahi yazgi, ister salt sans,
ister irade kuvveti yazmis olsun,
bir seyin, dolayli olarak da olsa,
bir baska seye yol actigi asikar."
( Cevirmen Sebnem Kaptan Goktas)

Yine alinti yaptik Tom Robbins
ustadan. Kitabin ozgun adi
Villa Incognito..2003'te biz nelerle
ugrasirken yazmis ustelik.
Kitaptan koparmak dogru degil
boyle kafamiza gore paragraflar da,
iyi geliyor, yazinca. Okudugumuzda
delirmistik.
(Cevirmen de tam koparmis,
bu arada, eski ile yeniyi eklemleyerek)
neyse...keske ingilizce orijinalinden tam anlamiyla
anlayabilsek kavramlarin ne dedigini,
kitabi bulup da. (Baska ustatlara danisarak bittabi.)
Yarin alisveris anilarim var
programda, giderayak
mutlaka yazmaliyim;
cok yorgunum, kedilerimi ozledim,
bu kadar.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

eve geldim, bir de bakayım, ne göreyim?

Arabayı  parkedince, zaten yıllardır olduğu gibi, muhtelif istikametlerden çeşitli kediler eve doğru yürümeye başlar. Tamam, bunu biliyoruz, kilolarca aldığımız mama stoğumuz güçlüdür çünkü, ama merdivenlerden iniyorum, bizim Cinka'da bir telaş, ulan nedir, yaralandın mı yoksa, dur bakayım, derken; zavallı, yaralı, bereli, zıplayamayan bir kurbağadır bulduğumuz. (Çamaşır makinesinin altındaki yaralı yılanla karşılaşma anımızı ve yatak odasında takır tukur ses çıkaran cismin bir yavru kaplumbaa olduğunu anlama maceralarımızı başka bir heyecanlı güne bırakıyoruz şimdilik) Yakınımızda su birikintisi de yok.. (Denizse, uzağımızda... manzaramızda zaten..) Bu da bir korkmuş, öne öne bakıyor, makineyi almıştım tam, fotoğrafını çekmeye utandım, hemen bir tişörte sarıp evin karşısındaki uzaklara fırlattım., bahtı açık olsun.. Kediler mi daha vahşi, yoksa insanlar mı... Yoksa Karaburun'umuz mu daha güzel? (Komşu Faruk, Jean'a hep buna benzer geyik ve şaşırt...
Devamı

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

Resim
Her gece 4’lere kadar yatmak bilmem, dun gece 3’u zor ettim. Bayram Abi geldiginde Mini’yi opuyordum... (Cinka yine 40 m’2’de kayipti) Ic hatlar girisinde beni gurbete ugurlayan taksi soforu abimizle kucaklasmamiz polislerde kucuk bir saskinlik yaratti. Sirt cantamda yan yana duran 4 mermi, pil oldugunu kanitlarken super x ray uzmanina, yan ceplerine tikistirdigim donlar ortaliga sacildi; tuhaf isimli kitaplar merak konusu oldu, hard diskler coraplarin icinde derin guvenli uykularindaydi sukur, Cinka giderayak belcantama isemisti ama kesif kokuyu benden baska farkeden olmadigi icin ben de olu taklidi yapiyordum, sonunda Istanbul ucagina kapagi attik azizim! ....... Freeshop’tan 2 raki 2 karton da 2001 sigara kaptim, parasiynan bittabiii, parfum reyonunda( vakit var daha deyip) gecmiste sevdigim butun parfumleri uzerime boca ederek (Shalimar, Kenzo, Diorissimo, Eden) , belesss bittabii, Paris ucaginda yerimi aldim. Ben yanimdaki pahali takim elbiseli isadaminin koltuktan bana tasan iril...
Devamı
şimdi şöyle oldu. Biz 14 mart'ta Aynora ile 2 maske almıştık (5 tl'den, tedbir amaçlı) dönmeden evlerimize. Kemeraltı'nda buluşup malum nedenlerle etil edinmek amacıyla yola çıktığımızda. Pazartesiydi ve ben tramvaya binmiştim hatta, 2 kişi maskeliydi sadece..tuhaf karşılamıştım, henüz o denli ciddi bir tehdit algılamadığımdan, ya da salak vurdumduymazlığımdan. Şimdi bugün, 21 mayıs'ta yani, tekrar, 2 ayı aşkın süre sonra tekrar buluştuk kordon'da Aynora'yla. Yine tramvaydaydım ben. Buz gibi, tertemiz, boşşş. ve herkes mecburen maskeli. Kıyıda 2'şer bira götürüyorduk dertleşerekten mesafeli mesafeli, bulutları özlemişim, habire bakıyordum gökyüzüne, karaburun evim görünmüyordu, istiyordum, gidemiyordum, kedim hastaydı, iğneleri burda daha kolaydı çünkü. çok korkuyordum ölmekten, kabullenmiştim halbuki epeydir, bu virüsle bedenimin asla baş edemeyeceğinin ballar gibi farkındalığıyla daha da çok tırsıyordum. Neyse, hala sıcaktı, azcık esi esi...
Devamı