gölgeli cırcır günü

Uyandığında terden sırılsıklamdı.
Sinek sopasını eline alıp,yarı uykulu
yarı uyanık 5 10 karasinek öldürdü.
Soğuk duş, neskafe/sigara keyiflerini
kedi doyurma seremonisi izledi.
Tost yaptı. Son kalan 4 kuru zeytini yedi.
Opera programı kaçmıştı. Cırcır böcekleri
yine azıtmıştı. Malzemelerini bilgisayar
masasına taşıdı. 3 film seyredip,
20 bilezik, 5 kolye tasarladı. Bir ara telefonla konuştu,
tekrar duş aldı, İran sinemasına yine hayran
kaldı. Çay ve kahve içti. Sigara yoktu,
bıraktığını varsaydı, Saat 7 gibi
giyindi, bir sırt çantası,
bir bel çantasıyla iskeleye doğru yola
çıktı. Bir dost arabasına aldı.
Çetkenler'in yeni kafesinde
ilişkilerin bencilliğinin yıprattığı
bir kadın dostuna üzüldü, yüreği
kırılganlaştı. Açmasam, dedi.
Aç dedi, iç sesi. Üzerindeki ticaret
tozları ışıldadı.
Canı dinlenmek, güzel bir yemek yemek,
jazz eşliğinde yepyeni şeylerden
söz eden birileriyle kaliteli sohbet istiyordu oysa.
6 saat çalıştı, az kazandı. Stand değişecekti, önemsemedi.
Askeri bölgenin resim işleri sorumlusu
Sermet'le onları eve bıraktı. Bidi'yi sevdi,
Gececik'i doyurdu, sonra bebeklerin
yanına gitmiyor diye kızıverdi,
Ayşe Arman'ın Karaburun'u rezil eden
otel macerasını okudu, facebookta gezindi,
maillere baktı, bloğunu yazdı,
sevgilisini telefonda öptü, bir duş yaptı
üzerine hafif bir şeyler almadan
defterine günlük ciro kaydını yaptı,
daha çoookk vardı hedefe!
Az zekirdek dinledi, az trt 3, uyudu.
(Kadının hayatından, bir yaz temmuz çarşambası daha,
6. boncuklu çalışma yazının bir gecesi daha,
yani iskelede 24. midilli müzikli gece,
yani sezon sonuna 4 cumartesi gecesi kala,
okunacak, konuşulacak, yaşanacak,
yüzülecek, güneşlenilecek, şarap eşliğinde
taze sulanmış yeşil bir bahçede
zamanın durdurulduğu bir günbatımında
güzel şeyler yenilecek, sevişilecek, düşünülecek,
paylaşılacak birrr gece daha uçup
gitmişti!)