Amsterdam sasirmalari I




Taze taze yazamadigimizdan
drajelere gectik sonunda:
1) Van Gogh muzesi, evrenin yaratici
dokunusuna inanan insanlara (benim
gibi) siki bir tokat patlatiyor, kanimca.
Sadece ve sadece 37 yillik
yasaminin her gunu,
arayislarla kendisini
yeniden..yeniden yapmaya calisan;
kirmizi ile yesil, mor ile sari,
turuncu ile mavi arasindaki
gecislere ruhunu gommus
bir deha karsimizdaki.
2) Buenos Aires'teki dev kavsaklarda,
yayalar gecerken ellerindeki reklam panolarini
araclara gostererek, Paris'te
vucuduna asip dolasarak
para kazanan insanlar vardir.
Bu kentte hicbir tramvayda, otobuste
ve bisiklette reklam yoktu.
Birilerinin dusunmemesi imkansiz.
Aferin diyoruz diger birilerine.
3) Bira cenneti olmali bu ulke ama siseler
fazla kucuk, fiyatlar kalin geldi bize.
Belcika biralari bilhassa ozel
takdirimizi kazandi.
4) Red Light District'te yurumek,
her gunu cizgi roman karesi bir ulkeye
dalmak gibi hissettirdi bana kendimi.
Bol isikli ama karanlik, sokaklarindan
urkekce bir merakla ve gayet normal
yuruyup gectigin, cinselligin vitrinde
gorerek secilip kiralandigi, kalabalik,
dar, islak tuhaf bir dunya.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

Resim
Her gece 4’lere kadar yatmak bilmem, dun gece 3’u zor ettim. Bayram Abi geldiginde Mini’yi opuyordum... (Cinka yine 40 m’2’de kayipti) Ic hatlar girisinde beni gurbete ugurlayan taksi soforu abimizle kucaklasmamiz polislerde kucuk bir saskinlik yaratti. Sirt cantamda yan yana duran 4 mermi, pil oldugunu kanitlarken super x ray uzmanina, yan ceplerine tikistirdigim donlar ortaliga sacildi; tuhaf isimli kitaplar merak konusu oldu, hard diskler coraplarin icinde derin guvenli uykularindaydi sukur, Cinka giderayak belcantama isemisti ama kesif kokuyu benden baska farkeden olmadigi icin ben de olu taklidi yapiyordum, sonunda Istanbul ucagina kapagi attik azizim! ....... Freeshop’tan 2 raki 2 karton da 2001 sigara kaptim, parasiynan bittabiii, parfum reyonunda( vakit var daha deyip) gecmiste sevdigim butun parfumleri uzerime boca ederek (Shalimar, Kenzo, Diorissimo, Eden) , belesss bittabii, Paris ucaginda yerimi aldim. Ben yanimdaki pahali takim elbiseli isadaminin koltuktan bana tasan iril
Devamı

hiçbir insan hep aynı insan değildir.

"Bir şey yaparız, değişiriz. Biri bir şey yapar, yine değişiriz. Yaşadığımız her an, bir önceki andan farklıdır. O an geçtiğinde artık yeni bir zaman vardır. ..Ve yeni bir insan olmuşuzdur. Bir ömür içine pek çok hayat sığdırırız. Sonra geriye dönüp bakarız ve sorarız. Bu ben miyim, bu hayat benim mi? Yanıtı basittir. Evet sensin ve bu hayat senin..." Öyle bir geçer zaman ki'den.
Devamı

dikkat..bu filme dikkat..ağladım, o derece!

https://www.imdb.com/title/tt7016254/ neyse... 21 yıldır Paris'e gider gelirim, sanırsam bu aralık biletiyle 43.olacak bu seferki. 2 film beni ağlatmıştır, biri göçmenlere yardım eden kanadalı adamın hikayesindeki metro sahnesi. Biri de galiba bu film. Hala tam anlayamadığım, çözümleyemediğim bir metafor içinde, yağmurda bekleşen insanlara hadi geçin , artık snır yok sahnesi. O kadar çok istiklal cad. grişi soldaki kapıda bekledim ki.. yıllarca. Ne kavga döğüşlerle davetiyemi kabul ettirdim o konsoloslukta. Bütün şirket belgelerime kadar tüm evraklarım varken...Yağmur yağardı, biz beklerdik bahçede..Bir numara okunurdu elektronik sesle, içeri girerdin, sonra döner kapıdan çıkardın, vize verip vermeyecekleri az buçuk belli olurdu sanki. Ağlayanlar, orta yerde tüm kağıtlarını parçalayanlar, küfür edenler, güvenlik gelir hemen, nelere tanık olmadım ki! mesela tanışlar için espri konusu jargonum şudur! is it a crime to fly with Lufthansa? adamlar inanmıyor Paris'e gittiğim
Devamı