Yorgunum be kaptan, sen git! deme günü

Bahar birdenbire geldi beklediğim gibi,
ve beklemediğim kadar beni üzdü öncesi;
rüzgarı, fırtınası, soğuğu, yağmuruyla.
Şimdi evdeyim. Araba kullanmaktan nefret eder
hale geldim. Cuma Selo'nun motorunu sanayiye
götürdük. Cumartesi yılın ilk satış standını kurdum.
Saat 9'da evden çıktım ve 6.30 döndüm. Giysi değiştirip
arkadaşlarımla buluştum. Satış iyiydi
ama beklediğim olmadı. Gece facia bir şekilde
2 saat uyuyup taksiserdarla havaalanına gittik..
Jean döndü ülkesine, evine, kedisine.
Ben uyumaktan yaşayamıyorum, hemen geldim.
yine çoook yorgunum beni bekleme kaptan diyorum
kendime.
Yıldız'ın yeni kitabın imza günü vardı, yetişemedim.
Kitabı okumaya başladım. Bazılarını eskiden
okumuştum ama şimdi yeni bir gözle bakacağım.
Çünkü Jean da okuyup anlamaya çalışacak.
Devrik cümleleri hiç anlayamıyor.
Bu kadar anlaması bile mucize değil mi?
Yarın yeni bir gün olsun.
Öyle işte!
Uyuyayım daha............

Yorumlar

  1. Aptal bir gün... Yağmur yağmaya başladı, toplantılar, bögler, evde musluk sorunları, öffff.

    Seni özledim be tavşan. Şimdi esrik ve kösnül bir öpücüğe çoook ihtiyacım var.

    YanıtlaSil
  2. Söylemedim, ama... Cuşişle dolu da olsun, tabii.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

hiçbir insan hep aynı insan değildir.

dikkat..bu filme dikkat..ağladım, o derece!