hayat diye bir şey var, deme günü!

Halbuki yarın çocuklar günü.
yağmur geliyor.........
Aslında benim hiç günüm yok galiba,
anneler günü de, kadınlar günü de
bana dair değil. Emekliler günü var mı,
boşvermişler, unutulmuşlar,
kaybedenler, bırakanlar,
vazgeçenler, kırılganlar günü?


Bahar geldi ya,, karıncalar çıktı,
bunlar kanatlı, yuvalardan biraz adımlayıp
bir uçuyorlar öyle böyle değil.

(Asmaları budadık, ulem bu Hamza da
çok kesmiş,derken durmadan
yeni yeşil yapraklar halinde geliyolar!
sarma yapıldı, lapa oldu, ama ev, ev gibi koktu..)
.,....
kediler yavruladı, henüz görmüyoruz,
ama yine azgınlaştılar, elimde sopa
yabancı erkek kedileri evin çevresinden kovarken
buluyorum kendimi, bana ne yaaaa,

diyemiyorum, yavruları ne yapıciiz?
sifon musluğu birden akıtmaya başlayıp
banyoyu batırdı, değişik bir taşkınlık günü
özetle. Bütün gün ebemi patikalayan
rüzgar da durdu.
Ben durdum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

....Paris, bana hosgeldin dedin mi?

hiçbir insan hep aynı insan değildir.

dikkat..bu filme dikkat..ağladım, o derece!