şimdi tasarım zamanı..

Hep sohbet muhabbet olmuyor, biraz da
üretim sürecini yazmalıyım..
Geçen gün Ege çağdaş eğitim Vakfı'na gittim.
Yılbaşı için ipli gümüş çocuklu bilezikler
yaptırmışlar İstanbullu bir tasarımcıya.
Bir grup iplerini, elele figürlerini
takıyor, biz 2 profesyonel
sıkıştırmalarını..Bitmedi orada, eve getirdim,
tamamlayıp iade ettim. Başkanla birlikte
baharda yeni bir proje üzerinde çalışmak üzere
sözleştik.
Bilezikler ve gümüş küpelere
başlamak için İstanbul turu gerek.
Seri yani çok adet gireceğim için malzemeyi hazır,
modelleri sıkı kurmalıyım, diyorum.
İri delikli gerçek inci siparişim Shanghay'dan
gelemiyor, Hale bulamamış, diğerleriyle çalışmaya
başlayacağım şimdilik. Bakalım ne yapabiliriz..
Yöntemi farklılaştıracağım o kadar..
Christmas koleksiyonu hazır..50 parça
kadar. Mekan bekliyor, olmazsa konsinye
dağıtacağım. Yaza eritirim de Tayland için
para lazım, satsam şaane olur. Son Tahtakale alışverişinin
hepsini keçelerle erittim. Ahh yeni malzeme
istiyorum, beni ne kadar heyecanlandırıyor
yapan bilir! (Karaburun'dan dikiş makinesi
gelmeli..listeye çoktan ekledim.Diğer projeler için.)
İzmir evine çektiğim kadarıyla otantik
malzememe şöyle bir baktım da, ı ııhhh..
küçük kaldı herşey, halbuki benim
kafamdaki tasarımlar küçülüyor bu yıl
ama malzemeleri büyüyor. Bir ters orantı başladı
beynimde o biçim..İyi mi kötü mü bilmiyorum,
hissediş biçimim böyle.. İri malzeme hep zordur,
biliyorummmm deniz. Ama artık sıradan
işlere dayanamıyorum. Ruhum tukanıyor.
Ben de ne yapıyorum, yapıştırıp eklemliyorum
malzemeyi..çaktırmadan büyütüyorum.
Çok sevdim, son 2 günümü aldı son 15 modelim..
(Hiç evden çıkmadan, insan görmeden,
ama olsun, değdi be.) Yine de kimseye
göstermedikçe, bir yorum görüş almadıkça
bilemiyorsun. Kriterim şu (yani bizatihi kendim)
ben böyle birşey görsem alır mıydım?
Alırdım diyorum..Devam öyleyse kadın,
yürü git!