KUTSAL TAKINAK ŞÖVALYESİ

burayı da boş bırakmışız, budapeşte fotoğraflarını koyalım, 10 günlük super gezintilerimizi..yaaa fotoğrafların bazıları bi güzel çıkmış, inanamıyorum kendime. iş bu aynasız makinede, dehe iyi öğrenmeliyim

Ekim biter gibi, az kaldı ama benim önümde kasım takvimi. bilet almalı, gezmeli, görmeli, biriktirmeli, yaşamalı... koltuğum yine işgalde. hayat böyle bir şey!

anlaşıldı...ben her dört günde bir tatil yapmalıyım. yaşamak ne güzel be, çalışmayınca!

zozo balkondan düşeli beri tırsık pırsık bişi oldu. Doğduğu eve geldik, burnunu kapıdan uzatamıyor!

"Sinek Isırıklarının Müellifi"nde şöyle yazıyor kahramanımız, 105'inci sayfada. Birlikte yaşlanmanın iyi tarafı birbirine söylediğin veya söylemediğin şeyler yüzünden ölmeyeceğini bilmek! Gençken konuşmak da susmak da ihanettir; gençken insan kolay can alacağını, canının kolay çıkacağını düşünür. Nazlı yeniden aşık olmak istediğini söylediğinde Cemal karısının bu insanlık halini böyle doğal ve açık bir biçimde ifade etmesinden hoşlanmıştı, ona özenmişti. Aşık olduğunu ya da olmamak için çabaladığını gösterme biçiminden de hoşlanmıştı; ön yıkamalı, pamuklu, doksan derece. İhanete uğradığını düşünmemişti. Kıskançlık ya da kızgınlık duymamıştı. Şaşırmamıştı. Cemil bön ve duygusuz biri değildi, elbette üzülmüştü, üzülmüştü. Ama Cemil bir edebiyat okuruydu. Edebiyat okurları aslında okudukları her kitapta insanı muayene ve ameliyat eder. Bu yolla edindikleri bilgi, görgü yaşayarak elde edemeyecek kadar büyüktür ve insana dair her şeyi anlarlar, sah

bugün ben bir yarımdan ayrıldım, öbür yarım zaten yoktu, hiç kaldım.  derkennn ertesi gün geçti!